Wat gebeurt er wanneer een doorwinterd muzikaal koppel zich samen een weg golft door het leven? Nee, Jorik Van den Bosch (bandleider van de 60ies rock ‘n’ roll band The 925, ex-Mooneye) en Muriel Boulanger (van o.a. de surrealistische popband MURI) zijn niet in het huwelijksbootje gestapt. Ze deden iets veel gewaagder: samen een band oprichten. Het genre dat hen verbindt (in het echt 😉 )? Dream pop à la Cigarettes After Sex, maar dan wel met een vleugje zomer à la Khruangbin en een stevige portie distortie genre Yo La Tengo.
Als bassiste-zangeres zet Muriel een zwoele, zomerse toon, terwijl Jorik de show steelt met zijn fluweelzachte riffs en gekke gitaarsolo’s. In Jonathan Callens (Sarah Ferri, Wasdaman, Kiss The Anus of A Black Cat, …) vond het koppel al snel de perfecte drummer om eenvoud, groove en experiment in elkaar te weven. Jazzpianist Matthias Dewilde (Nagloed) leeft zich dan weer helemaal uit op toetsen om het geheel te omhullen met een warm dekentje aan synthklanken. Na enkele try-outs nam de band hun debuut-EP op met Frederik Segers (Black Flower, Stadt, Little Dots, Sioen, …). De EP wordt eind 2025 voorgesteld.
Met de vooruitgeschoven debuutsingle ‘WEIGHT𝓵𝓮𝓼𝓼’ zet Wave a Way haar allereerste stappen in hun dromerige universum waar muziek geen bestemming nodig heeft, enkel een richting. Deze debuutsingle schreeuwt niet, maar fluistert. Geen grote gebaren, wel een subtiele ontsnapping in slow motion.
De tekst is fragmentarisch, bijna als losse schetsen op papier. Pen en papier als rustpunt, als anker in de warboel van het leven. Verloren excuses, flarden van herinneringen, de drang om te verdwijnen in een “weightless dance”. Het klinkt teder, maar er zit kracht in de subtiliteit.
De song voelt als een nachtelijke autorit op reis. Elke zin tekent een route uit, niet naar een fysieke plek, maar naar een moment in de tijd waar dansen, zwemmen en opgaan in het moment samenvallen.
“We’re going on to the next escape, into the minutes of a song”. Die zin keert steeds terug als een mantra. Alsof het enige wat telt, de vlucht is die muziek biedt: naar iets lichters, iets zachters. Het refrein voelt als een zweefmoment in een droom die je nét niet wil loslaten.
Voor Wave a Way is ‘WEIGHT𝓵𝓮𝓼𝓼’ geen statement, maar een uitnodiging. Om even stil te vallen. Te luisteren. En je te laten meedrijven – al is het maar voor de tijd van één liedje.
