De meisjes van BLUAI noemen hun debuut-EP zelf ‘een verzameling van zes nummers die samen een emotionele, maar hoopvolle Junkyard vormen’. De eerste release van de girl band is een ongedwongen en speels werkstuk dat tot stand kwam tijdens hun glorieuze en hectische eerste maanden als band. Toch is het tegelijk ook het einde van een hoofdstuk. Waar de nummers op ‘Junkyard‘ nog door Catherine alleen werden geschreven, schrijft en arrangeert de band nu samen nieuw materiaal. Junkyard is dus meteen ook een eerste voorproefje van wat nog komen gaat.
BLUAI is een 4-koppige girl band uit Antwerpen. Wat begon als het intieme slaapkamerproject van Catherine Smet (stem, gitaar), groeide al snel uit tot een volwaardige band met Caitlin Talbut op bas en Mo Govaerts op drums. Na de opnames van de EP nam gitariste Amina Parago de fakkel over van Ilayda Cicek (Ila). Ondanks hun verschillende achtergronden en stijlen hadden de vier meteen een klik, op en naast het podium. Ze hebben de tijd van hun leven terwijl ze elkaar nog steeds uitdagen om te experimenteren. Het viertal won in enkele maanden tijd de drie grote Belgische muziekwedstrijden Humo’s Rock Rally, Sound Track en De Nieuwe Lichting en speelt sindsdien talloze club- en festivalshows. BLUAI schopte het zelfs tot op een billboard op Times Square als ambassadeurs voor Spotify’s Equal-campagne voor meer vrouwen in de muziek.
De sound van ‘Junkyard’ vindt zijn oorsprong in de nood om het simpel te houden en een authentieke live sound te willen vertalen naar een EP. De nummers zweven tussen zachte indiefolk en snijdende 90s gitaren. Ze zijn gedrenkt in hoopvolle melancholie door gebroken harten, road-trips richting break-ups en vluchtige verliefdheden. Invloeden zoals Skullcrusher, Julia Jacklin en Haim zijn niet ver te zoeken.