Haim is goed gekend bij België. Ze krijgen reeds een paar jaar genoeg aandacht van verschillende radiostations en hebben vaak op de Vlaamse podia gestaan, waaronder de grote festivals. De doortocht in de uitverkochte Ancienne Belgique kan als een van de stevigere concerten dat ze in België gespeeld hebben gezien worden.
Voor de drie zussen die in een muzikale opvoeding opgroeiden is het overduidelijk niet moeilijk om muziek te brengen. Alle drie genoten ze van verschillende toepassingen op hun muziekaal talent om later samen een band op te richten. Vorig jaar brachten ze na ongewoon veel hype hun debuutplaat uit, Days Are Gone. Met de langspeler touren ze al praktisch full time sinds de vorige lente.
Als men de fanbase van Haim bekijkt, lijkt het wel alsof deze de band bekijken als een muzikale Charlie’s Angels. Er wordt gespeculeerd over wie de favoriete zus is en karaktereigenschappen worden op de drie geplakt alsof het Pokémon zijn. Eens ze op een podium staan wordt het al snel duidelijk waarom. Van links naar rechts is er Alana, de jongste van de drie; Danielle, lead zangeres en veruit de stilste van de drie; Este, de oudste zus die bekendstaat voor haar ‘bassface’, de groteske gezichtsuitdrukking die ze maakt tijdens optredens.
Het is vrijwel onnodig om te schrijven over de manier waarop Haim op elkaar inspeelt, ze zijn uiteindelijk zussen. Nummers krijgen live extra aandacht om ze energieker te maken zodat ze eender welke zaal met gemak kunnen vullen. Ze spelen een grote selectie uit hun album en nodigen het publiek uit naar een jam-sessie in sunny Los Angeles. Deze jam-sessie is concreet een Fleetwood Mac cover die Haim compleet uit proporties trekt en volledig laat exploderen. Publieksfavorieten als Don’t Save Me of Forever worden door de overvloed toeschouwers meegebekt. Dit publiek was op zich buitengewoon enthousiast, wat de overheersende sfeer zeker positief beïnvloedde. De stuwkracht van het concert was nog steeds enorm sterk tijdens het geklap voor de bis maar het hoogtepunt van de avond werd zonder twijfel bereikt bij het spelen van hun laatste single, The Wire.
Na een uitbundig bedanken voor de geweldige avond klonk het “We’re definitely coming back here”. En wij zullen vol enthousiasme wachten. (Carlo Croes)